نیت زانو زد و گوش داد. صدایی می‌شنید. یک نجوای آرام، انگار هنوز چند تا از ساعت‌ها داشتند آرام آواز می‌خواندند. لیزل هیجان‌زده داد کشید: «فکر کنم می‌دونم صدای چیه. بعضی از این ساعت‌ها توی زمان‌های خاصی متوقف شده‌ن تا لحظه‌های آغاز داستان‌های هیجان‌انگیزی رو یادآوری کنن.» بچه‌ها به‌سرعت سراغ یکی از ساعت‌ها رفتند و دیدند که درست زیر ساعت با حروفی نقره‌ای و درخشان نوشته شده: قصه‌ی دختر موطلایی. همه با دیدن این نوشته لبخند زدند و همان‌طور که در خیابان‌های باریک پیش می‌رفتند، حس می‌کردند که وارد صف…
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.