«خانۀ برناردا آلبا» آخرین و مهم ترین نمایشنامۀ «فدریکو گارسیا لورکا»، شاعر و نمایشنامه نویس بلندآوازۀ اسپانیایی است که مضمون آن آشفتگی زندگی خانواده زنی شصت ساله است که شوهرش به تازگی فوت کرده و پنج دخترش، از بیست ساله تا سی و نه ساله، هنوز مجرد و خانه نشین هستند.
«لورکا» با نوشتن این نمایشنامه دربارۀ یک خانواده، خواسته است نشان دهد که چگونه یک شخص به سبب آرزوهای برنیامده یا امیال سرکوفتۀ خود، به سلطه بر زندگی دیگری، حتی فرزندانش، تمایل پیدا می کند و به یک خودکامه تبدیل می شود.
«خانه برناردا آلبا» [La case de Bernarda Alba] درامی در سه پرده است که در سال ۱۹۳۶ نوشته شد. فدریکو گارسیا لورکا هم شاعر بود و هم نویسنده. او همچنین نقاش، نوازنده پیانو و آهنگ ساز بود که در ۳۸ سالگی – به روایتی – به دست پارتیزان های ملی در جریان جنگ داخلی اسپانیا کشته شد.
مقایسه زندگی لورکا با آنچه در «خانه برناردا آلبا» نوشته است، مخاطب را به این درک می رساند که خودکامگی در اسپانیای آن روزها یک دغدغه و رنج مشترک برای همگان بوده و او در این اثر، شرایط و روزگار مردمش را به خوبی تصویر کرده است. این نمایشنامه چندبار در ایران به روی صحنه رفته است.
نمایشنامه «خانه برناردا آلبا» با مقدمه نجف دریابندری در ۱۷۴ صفحه توسط نشر کارنامه منتشر شده است. مترجم خلاصه ای از یادداشت های گوئین ادواردز –از مترجمان انگلیسی این نمایشنامه – را نیز ترجمه کرده و در مقاله ای با عنوان “شعر و واقعیت” در ابتدای کتاب آورده است. گذشته از این، فرانسیسکو گارسیا لورکا –برادر نویسنده – هم مقدمه نسبتا مفصلی بر مجموعه سه تراژدی لورکا (عروسی خون، یرما و خانه برناردا آلبا) نوشته که این یادداشت نیز تحت عنوان “زندگی و هنر لورکا” به پیش گفتار کتاب افزوده شده است. از دیگر ویژگی های کتاب این است که ترجمه فارسی آن را احمد کسایی پور با دو ترجمه انگلیسی مطابقه کرده و نازنین نوذری نیز آن را با متن اسپانیایی مقابله و اصلاحاتی را پیشنهاد کرده است. طراح کتاب هم ساعد مشکی از گرافیست های سرشناس کشورمان است.
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.