| پنلوپه کنار دارِ بافندگی‌اش منتظر اُدیسه است؛ ولادیمیر و استراگون منتظر گودو هستند؛ و همۀ ما هرروز مجبوریم منتظر چیزی یا کسی باشیم: برای اتوبوس، برای پرداخت‌های سرِ ماه، برای دلدارمان که برسد یا زنگ بزند یا برای کتری که جوش بیاید. اما آیا واقعاً می‌دانیم که بالا و پایین گز کردن‌های عصبی‌مان یا خیره‌شدن‌هایمان به عقربه‌های ساعت یا دست به هم مالیدن‌هایمان در سالن انتظار به چه معناست؟ چه رابطه‌ای بین انتظار و زمان هست؟ آیا چیزی با عنوان اخلاقِ انتظار یا شاید حتی نوعی هنرِ انتظار وجود دارد؟ و آیا اینترنت، خرید آنلاین و پیامک زدن به معنای آن است که اکنون دیگر کار انتظار برای همیشه به پایان رسیده است؟
| انتظار از جمله چیزهایی است که به‌رغم عجین بودنش با تجارب هرروزۀ ما عموماً بدیهی انگاشته شده و کمتر به‌طور مستقل مورد واکاوی قرار گرفته است. این در حالی است که نویسندۀ کتاب حاضر، با کنار هم گذاشتن مثال‌های متعددی از جهان هنر و ادبیات، اتکا به بصیرت‌های عمیق پدیدارشناسی و هرمنوتیک فلسفی و نیز نظریۀ انتظار آنری برگسون و دیگران، می‌کوشد به‌نحوی هنرمندانه به پرسش‌های دشوار بالا پاسخ گوید.
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.