حلاجُ الاسرار نامیست که از دو حیث بر این کتاب میافتد. اول اینکه خود لقب جناب شیخ حسین بن منصور بیضائی، عارف سده سوم هجریست قدس سره. دوم اینکه خود موافق سنتیست از سنن نامگذاری ما. محبوب الاولیا مثلاً که نام دفتری از سعدالدین حمویه است، یعنی متنی که دلپذیر اولیاست و “مونس العشاق” که نام رسالهای از سهروردیست، یعنی کتابی که مونس و همراه عاشقان باشد. به همین روال حلاجُ الاسرار یعنی کتابی که کاونده دلهاست (سر = دل)، یا دفتری که در آن حلاجیی رازهاست مثلاً. میان «اشعار» و «اخبار» که مقومات این مجموعه هستند، بیش از ده سال فاصله است. شعرها همه جز دو سه تا کار سال 1350 هستند، گرچه در سالهای بعد دستکاری شدهاند؛ اما نثرها در سالهای 61 و 62 شکل گرفتهاند. نثرها تاکنون چاپ نشدهاند؛ اما سومین بار است که شعرها در این مجموعه با تفاوتهایی چاپ میشوند.
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.